Το πρόβλημα της εγκληματικότητας στον Δήμο Φυλής, στην πραγματική του διάσταση (Μέρος Α’)
Καταρχήν το πρόβλημα της εγκληματικότητας είναι πολυσύνθετο, γιατί εάν το εξετάσεις καθαρά στατιστικά, τότε τα μαθηματικά αποτελέσματα θα σε καταπλήξουν. Ο Δήμος Φυλής έχει από τους μικρότερους δείκτες εγκληματικότητας στη Δυτική Αθήνα και τη Δυτική Αττική. Μάλιστα περιοχές όπως το γειτονικό Καματερό, ή το Μενίδι ή ο Ασπρόπυργος έχουν τεράστιες - προς τα πάνω - διαφορές.
Αν μάλιστα υιοθετήσεις τον αυθαίρετο διαχωρισμό της εγκληματικότητας σε μικροεγκληματικότητα (κλοπές, διαρρήξεις, φθορές, ωράριο κοινής ησυχίας) και στην μεγάλη εγκληματικότητα (ειδεχθή εγκλήματα, δολοφονίες, ληστείες, ναρκωτικά) τότε θα δεις ακόμα μεγαλύτερες διαφορές αφού η μεγάλη εγκληματικότητα κυμαίνεται σε χαμηλά επίπεδα (με το πρόβλημα να εντοπίζετε μόνον στα ναρκωτικά και τη χρήση όπλων) και σαφέστατα σε μικρότερη κλίμακα από τις γειτονικές περιοχές, τις θεωρητικά πιο αναβαθμισμένες.
Στον ίδιο πνεύμα κυμαίνονται και τα αποτελέσματα από την εμπορία ναρκωτικών ουσιών. Στα σχολεία το πρόβλημα είναι πολύ μικρό (σχολεία Αγίου Ιωάννη) έως ανύπαρκτο (κεντρικά σχολεία). Τα σχολεία μας -πιθανόν λόγω του ενδιαφέροντος και των πρωτοβουλιών γονέων και εκπαιδευτικών- είναι από τα πλέον ασφαλή, τουλάχιστον στον τομέα αυτόν.
Τώρα που επιτέλους συγκλήθηκε το συμβούλιο εγκληματικότητας, ας κληθούν αυτοί που πραγματικά γνωρίζουν το έγκλημα, αυτοί που το ζουν, αυτοί που το πολεμούν, αυτοί που ξέρουν πως να το διαχειρισθούν. Καλές οι στημένες φωτογραφίες αλλά εδώ χρειαζόμαστε ανά περιοχή εξέταση του προβλήματος (δεν έχουν όλες οι περιοχές το ίδιο πρόβλημα, άλλο Δροσούπολη, άλλο Ζωφριά, άλλο Ζεφύρι, άλλο Χασιά) και αναζήτηση των ιδεών που θα οδηγήσουν στην επίλυση του.
Να κληθούν να μιλήσουν μακριά από κάμερες - για να μπορούν ελεύθερα να πουν τη γνώμη τους - οι αστυνομικοί, οι τσιγγάνοι (όχι οι τσιγγανοπατέρες), οι εκπρόσωποι του δήμου και το σημαντικότερο οι κάτοικοι.
Και όταν λέμε κατοίκους. Μην την πατήσουμε και αρχίσουμε και ασχολούμαστε με τους κλασσικούς "κλάψες" που τους φταίει και το μεμονωμένο ανήλικο πιτσιρίκι με το παπάκι που θέλει και αυτό να "πουλήσει γκομενιλίκι", γιατί τότε θα καταντήσουμε γραφικοί και θα έχουμε τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.
Να μιλήσουμε με την τοπική αστυνομία, να ακούσουμε τη γνώμη τους, τις υπηρεσιακές τους δυνατότητες και φυσικά τις προτάσεις τους (όχι όπως σε μερικούς δήμους που οι τοπικοί άρχοντες «χρησιμοποιούν» την αστυνομία ως τοίχο εκτόνωσης της ανεπάρκειας τους και τους καλούν στα συμβούλια εγκληματικότητας για να "τους κράξουν").
Καλές οι απευθείας επαφές με Υπουργούς, αλλά τα αποτελέσματα κρατούν όσο είναι ανοιχτές οι κάμερες, μετά μην τον είδατε τον Παναΐ που λέει και ο λαός μας (και σίγουρα δεν σχετίζεται με το όνομα του νυν υπουργού)... Έγιναν κρίσεις - άλλαξε ο Αρχηγός - έγινε ανασχηματισμός - άλλαξε ο Υπουργός...έπεσε η Κυβέρνηση, άντε πάλι απ΄αρχη και μάλιστα για ένα ζήτημα που χρειάζεται τουλάχιστον μια δεκαετία συστηματικού και προγραμματισμένου έργου, για να δείξει απτά αποτελέσματα.
Για να λύσεις ένα πρόβλημα χρειάζεται στρατηγική και η στρατηγική έχει μια σειρά από κινήσεις που πρέπει κάποτε να ξεκινήσουν να γίνονται.
Η ΠΡΩΤΗ ΚΙΝΗΣΗ - ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Πως μπορείς μιλάς για ένα πρόβλημα εάν δεν το έχεις τουλάχιστον αναγνωρίσει και αναλύσει σε κάθε του βαθμίδα και έκφανση;
Το πρόβλημα της εγκληματικότητας εντοπίζεται στην κοινωνική ομάδα των τσιγγάνων (ή ΡΟΜΑ όπως αρέσκονται να αποκαλούνται), λόγω του τρόπους ζωής τους (συνεχή γλέντια για το παραμικρό με χρήση ηχητικών συστημάτων υψηλής έντασης και άσκοπη χρήση όπλων, κόντρες με τα "αγροτικά" κλπ), καθώς και την μεγάλη πληθυσμιακή και οικιστική τους επέκταση.
Πως μπορείς να μιλάς για το Ζεφύρι εάν δεν ξέρεις πως οι παράγκες του λόφου των Αγίων Σαράντα ανήκουν στο δήμο Αχαρνών;
Πως μπορείς να μιλάς για τους καταυλισμούς (δλδ παράγκες και παραπήγματα) και καταπατημένες εκτάσεις, όταν εδώ και καιρό (σχεδόν δεκαετία) έχουν όλοι -πλην ελαχίστων και μεμονωμένων εξαιρέσεων- μετατραπεί σε οικισμούς και έχουν νομιμοποιηθεί ιδιοκτησιακά και πολεοδομικά;
Πως θα γκρεμίσεις έστω και ένα μη νομιμοποιημένο αυθαίρετο την ώρα που ο νόμος απαιτεί να έχουν γκρεμισθεί πρώτα όλα τα παλαιότερα αυθαίρετα; (το γνωστό κόλπο με τον πρωτόκολλο κατεδάφισης - και για όσους δεν το γνωρίζουν να ρωτήσουν το γειτονικό Μενίδι που προσπαθεί χρόνια τώρα να γκρεμίσει τον καταυλισμό στη Χαραυγή και το μόνο που έχει καταφέρει σε 15 χρόνια ήταν να γκρεμίσει το 2013 (;) όλα και όλα τέσσερα χαμόσπιτα και μάλιστα των πιο φτωχών που δεν είχαν οικονομική άνεση για προσβολή των πρωτοκόλλων κατεδάφισης ενώπιον της δικαιοσύνης. Βλέπεται ο νόμος που ισχύει για τα αυθαίρετα του Κολωνακίου, της Εκάλης, της Σαλαμίνας, του Ωρωπού, της Κινέττας, ισχύει το ίδιο και για το Ζεφύρι και τα Λιόσια και το Μενίδι).
*Το άρθρο λόγω της πολυπλοκότητας και της έκτασης θα συνεχισθεί και σε επόμενη ανάρτηση που θα ακολουθήσει, περιγράφοντας τις προτάσεις του συντάκτη βήμα βήμα.
