Το Τσουκλίδι της ανέχειας και της εγκατάλειψης
Η ιστορία του Τσουκλιδίου είναι άγνωστη στο μεγαλύτερο της μέρος ,στη σημερινή εποχή. Πρόκειται όμως για ένα τόπο άρρηκτα συνδεδεμένο με την ιστορική εξέλιξη του δήμου μας. Στην ευρύτερη περιοχή των σημερινών Άνω Λιοσίων επί αρχαιότητας συναντάμε τρείς δήμους, των Κρωπίδων , των Πηληκων και των Ευπυρίδων . Οι συγκεκριμένοι δήμοι ανήκοντας στη Λεωντίδα φυλή, σχημάτισαν μια θρησκευτική και οικονομική σύνδεση , τη λεγόμενη <τρικωμία> . Σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες ο αρχαίος δήμος των Πηλήκων βρισκόταν στη σημερινή περιοχή του Αγίου Ιωάννη , στα σύνορα με το Τσουκλίδη.
Στη συγκεκριμένη συνοικία , έχουν έρθει στο φώς λακκοειδής τάφοι που χρονολογούνται από τον 1ο αιώνα μ.Χ έως και τον 5ο αιώνα μ.Χ . Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Ρωμαϊκός τάφος που βρίσκεται στο παλαιό Φυτώριο βάθους 1,04 μέτρων από την επιφάνεια. Ανακαλύφθηκε στις 29/5/98. Τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων για την εξέλιξη και εκμετάλλευση (πχ οικιστική ή γεωργική) του τόπου ανά τους αιώνες, συμπληρώνουν φιάλες και αγγεία από τις ανασκαφές άλλα και ένα αρχιτεκτονικό κόσμημα . Τα κατάλοιπα του υστερορωμαικου κτηρίου και της παλαιοχριστιανικής βασιλικής.
Στη σύγχρονη εποχή, η περιοχή κατοικείται από ανθρώπους που μετανάστευσαν εσωτερικά προερχόμενοι κυρίως από την Ηπειρωτική χώρα και τα νησιά, φέροντας μαζί τους, τα δικά τους ήθη και έθιμα. Το Τσουκλίδι στα χαρτιά και στη θεωρία πρόκειται για ένα ανεπτυγμένο κομμάτι του Δήμου , καθώς στα χώματα του βρίσκεται το Ολυμπιακό Κέντρο Πάλης (Κλειστό που φιλοξένησε το 2004 τα ολυμπιακά αθλήματα της Πάλης και του Τζούντο) , το Δημοτικό Στάδιο (έδρα του Ακράτητου , προπονητικό κέντρο επί Ολυμπιακών Αγώνων, προσωρινή έδρα ΑΕΚ, του Ολυμπιακού σε εγχώριες διοργανώσεις άλλα και στο Διεθνές Φιλικό με τη Ρέαλ Μπέτις το 2002) και η είσοδος στη Περιφερειακή Λεωφόρος "Αιγάλεω" (που συνδέεται με την Αττική Οδό) . Τη συγκεκριμένη ουτοπική εικόνα αντίκριζαν και όσοι το επισκέφτηκαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Βγαίνοντας από το Περιφερειακό ,ένας φρέσκο-στρωμένος δρόμος τους οδηγούσε στα γειτονικά στάδια. Εκατέρωθεν του υπήρξαν μεγάλες σιδερένιες μαντρούλες , διακοσμημένες με υφάσματα που έφεραν το σήμα των Αγώνων. Ένα τέχνασμα που μπορεί να προσέδιδε μια γιορτινή διάθεση άλλα στη πραγματικότητα λειτουργούσε παρωπιδικά , αποκλείοντας την ορατότητα και τη διέλευση στη γύρω περιοχή.
Μα η Ολυμπιακή φλόγα, με ένα φύσημα της μικρής Φωτεινής έσβησε, το θαύμα και η λάμψη εκείνων των ημερών εξαλείφτηκε και εξαϋλώθηκε . Βγάζοντας τα συνεργεία τις σιδερένιες μάντρες και εγκαταλείποντας τες στο παρκινγκ του Κλειστού , αποκαλύφθηκε ξανά η ψυχοφθόρα εικόνα της πλήρους εγκατάλειψης και αδιαφορίας.
Το Τσουκλίδι δεν είναι ο εξιδανικευμένος τόπος όπως τον παρουσιάζουν οι φορείς. Δια γυμνού οφθαλμού παρουσιάζεται το βασικότερο πρόβλημα. Ο δρόμος της Βοσπόρου (η Κωνσταντινουπόλεως )δεν αποτελεί μόνο μια δίοδο για την Αττική Οδό. Αποτελεί μια νοητή διχοτόμηση του Τσουκλιδίου σε Άνω και Κάτω.
Το Κάτω Τσουκλίδι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί όχι μόνο ως ο αποδιοπομπαίος τράγος του Δήμου Φυλής άλλα και το αποπαίδι των Ολυμπιακών Αγώνων. Βρίσκεται στη περιοχή της λεγόμενης Κοπρασίας συνορεύοντας με τον ΒΙΟ.ΠΑ . Η ενσωμάτωση εκτάσεων στο σχέδιο πόλης ξεκίνησε να υλοποιείται με χρήση του νόμου 1337/83 που έφερε στη Βουλή ο αείμνηστος Αντώνης Τρίτης.
Το 1985 ξεκίνησε και η ενσωμάτωση εκτάσεων στο δήμο μας. Τριάντα χρόνια όμως, ο συγκεκριμένος τόπος παραμένει εκτός σχεδίου και χαρτογράφησης. Μην έχοντας οριστεί επακριβώς τα όρια της περιοχής ο ΒΙΟΠΑ διεκδικεί την επέκταση του σε κατοικήσιμα στρέμματα. Ταυτόχρονα με την ολοκλήρωση των υποδομών για τους Αγώνες η χωροταξική του οργάνωση ισοπεδώθηκε ολοκληρωτικά. Οι μέχρι πρότινος δρόμοι και κομμάτια γής διχοτομήθηκαν , ενώ εκατοντάδες μέτρα ασφάλτου ξηλώθηκαν . Αποδεικτικό των γραφόμενων είναι ότι στη θέση του παλαιού γήπεδο του ΔΑΣ έχουν απομείνει μόνο οι κολώνες από τις καγκελόπορτες ενώ οι κάποτε κεντρικοί δρόμοι πλέον είναι χωματόδρομοι. Αποτέλεσμα του συνδυασμού όλων αυτών των παραγόντων , είναι η πλήρης αποσύνθεση και εγκατάλειψη του τόπου.
Μια περιοχή με προβληματικό οδικό δίκτυο , με ελλιπή ταυτότητα των οδών, και παντελώς έλλειψη δημόσιας η δημοτικής συγκοινωνίας, ασφάλειας και κυρίως φωτισμού. Το σκηνικό εμπλουτίζεται από τα εγκαταλελειμμένα βιομηχανικά κτήρια, το ερημωμένο φυτώριο του δήμου και τα σπίτια σε αποσύνθεση, με φόντο πανύψηλες σειρές αγριόχορτων, βουνών από σκουπίδια και μπάζα. Οι μόνοι κάτοικοι που δεν φέρουν ανυπολόγιστες οικονομικές και ψυχολογικές συνέπειες είναι οι αρουραίοι, τα ζωύφια και τα φίδια.
Ένας τόπος που το σκοτάδι του επιτρέπει να γίνει πυρήνας παραβατικότητας και παθογένειας .Το 2005 πραγματοποιείται από τον καθηγητή Γεωλογίας του ΕΚΠΑ κ. Ε.Λέκκα και από τον Τομέα Δυναμικής, Τεκτονικής και Εφαρμοσμένης Γεωλογίας: Μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας για την ένταξη στο σχέδιο πόλης – επέκταση της περιοχής «Κάτω Τσουκλιδι» Δήμου Άνω Λιοσίων.
Σύμφωνα με την δημοτική αρχή του 2009 , η διαδικασία καθυστέρησε, εξαιτίας των συνεχών ενστάσεων στο Συμβούλιο της Επικρατείας που υπέβαλε ένα από τα τεχνικά γραφεία που πήραν μέρος στον αρχικό διαγωνισμό, για την υλοποίηση της διαδικασίας . Επί προσθέτως έγγραφο δημοτικού συμβούλου προς το προεδρείο του Δ.Σ. με αρ.πρωτοκόλλου 19716/19-5-2011 φέρει ως θέμα την ένταξη της περιοχής στο σχέδιο Πόλης. Ένα πρωτοκολλημένο έγγραφο που χάθηκε εντός δήμου και συζητήθηκε κατόπιν ενεργειών του συγκεκριμένου προσώπου μετά από τέσσερις ολόκληρους μήνες.
Με πρωτοφανείς εγκληματικές πολιτικές (κερδοσκοπίας η αδιαφορίας ) δρομολογούσαν την δημιουργία δύο εργοστασίων εκμετάλλευσης οργανικών απόβλητων και βιομάζας ΕΚΑΤΟ μόλις μέτρα από την είσοδο του Ολυμπιακού Κέντρου( ΒΙΟΠΑ Ο.Τ. 3061) Προτάσεις γνωμοδότησης που ευτυχώς αποσύρθηκαν από το περιφερειακό συμβούλιο στις 18 Μαρτίου 2011.
Από την άλλη πλευρά το Άνω Τσουκλίδι βιώνει και αυτό έναν μικρό Γολγοθά απαξίωσης. Η μη ανάρτηση των νέων ονοματοδοσιών και των αριθμών στις οδούς του σχεδίου πόλεως δημιουργεί προβλήματα στην εξυπηρέτηση των πολιτών τόσο από το Ελληνικό Ταχυδρομείο όσο και από δημόσιες η ιδιωτικές υπηρεσίες. Αδύνατο επιχείρημα σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί ο εντοπισμός των περιουσιών τους με βάση την υπάρχουσα χαρτογράφηση , με άμεση συνέπεια λογαριασμοί, γράμματα και αποστολές να μην καταφτάνουν έγκαιρα η και καθόλου. (Τελικά η Κωνσταντινουπόλεως οδηγεί μέχρι την δυτική έξοδο της Περιφερειακής ,όπως φαίνεται στο χαρτί, η στρίβει δεξιά στο γεφυράκι όπως δείχνουν οι τοποθετημένες ταμπέλες;;;)
Μια περιοχή που η ασφαλτόστρωση αποτελεί κίνδυνο για τους διερχόμενους οδηγούς με πληθώρα λακκουβών , κακοτεχνιών και πρόχειρων μπαλωμάτων. Το διαλυμένο οδόστρωμα συνοδεύεται από την ανυπαρξία πεζοδρομίων (τουλάχιστον για μία δεκαπενταετία σε πολλά σημεία του) και με την ανεπάρκεια φωταγωγήσεως.
Στη συγκεκριμένη πλευρά , τούτης της διχοτόμησης, και ενώ έχει ενταχθεί στο σχέδιο πόλης ανάμεσα στα σπίτια ξεπετάγονται μικρές βιομηχανίες και πραγματοποιούνται απόπειρες ακόμα και για τοποθέτηση κεραίας κινητής τηλεφωνίας, σε ταράτσα διώροφου κτίσματος. Μια άμεση απειλή της υγείας των κατοίκων ,με τα υψηλά ποσοστά ακτινοβολίας που θα εκπέμπει με την τοποθέτηση της. Όλες αυτές οι δραστηριότητες και οι απόπειρες, πραγματοποιούνται λίγα μόλις μέτρα από το Βιοτεχνικό Πάρκο και όχι εντός αυτού.
Μια οργανωμένη πόλη που επιθυμεί να τηρεί τις ευρωπαϊκές προδιαγραφές, θα όφειλε να έχει μεριμνήσει για την ασφάλεια και την και την ποιότητα ζωής των πολιτών της. Αντ’ αυτού οι δημότες του Τσουκλιδίου αγωνιούν για την προστασία των περιουσίων τους, εξαιτίας της ελλιπής αστυνόμευσης. Ενώ ως μόνη διέξοδο πρασίνου και αναψυχής έχουν την νέα πλατεία επί της οδού Τσιμισκή( πλατεία Αγίας Σοφίας). Η πλατεία με τις κούνιες επί της Βόσπορου δεν αποτελεί πλέον τόπος αναψυχής για τους μικρούς μας φίλους, άλλα μέρος εγκατάλειψης και συγκέντρωσης περιθωριακών στοιχείων κατά τις νυχτερινές ώρες.
Αντίποδα και τροχοπέδη σε όλα αυτά θα αποτελούσε ένας ισχυρός Εξωραϊστικός Σύλλογος. Αντιθέτως όμως και εκείνος αντιμετωπίζει ισχυρά πλήγματα καθώς το γραφείο του επί της οδού Κωνσταντινουπόλεως έχει έλλειψη σε παροχή ρεύματος ,συνεπώς βρίσκεται συνεχώς κλειστό . Αποτέλεσμα αυτού είναι η αδυναμία ενημέρωσης , συσπείρωσης και επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη του . Με εξαιρέσεις χρησιμοποιείται αραιά ο χώρος των παλαιών γραφείων, χάρις στην ανιδιοτελή παραχώρηση των ιδιοκτήτων του.
Στις τελευταίες εκλογές η προσέλευση ήταν απογοητευτική. Μια στάση αποδοκιμασίας ίσως προς το προηγούμενο προεδρείο , όσο και μια πιθανή απογοήτευση των κάτοικων για τις συνθήκες διαβίωσης τους. Δυστυχώς τα προβλήματα του συγκεκριμένου τόπου κάνουν φανερά προς όλους, τα αίτια που τα δημιουργούν. Είναι γεννήματα της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας των αρχών αλλά και της ανέχειας των ίδιων των πολιτών.
Μοναδική και επιτακτική λύση θα αποτελέσει η ευαισθητοποιήσει των κάτοικων του για τα θέματα της τοπικής τους κοινωνίας. Η συσπείρωση γύρω από τα κοινά αιτήματα και η ενδυνάμωση του Συλλόγου θα αποτελούσαν κινητήριος δύναμη αφύπνισης για τη τοπική αρχή, ώστε να αρχίσει να λαμβάνει τέλος αυτή η ψυχοφθόρα ομηρία…
