Οι κλοπές αυτοκινήτων στο Ζεφύρι και η αδιαφορία του Δήμου
Κύριοι, στις 12 Ιουνίου επισκέφθηκα το τρίτο Δημοτικό Σχολείο Ζεφυρίου, όπου είχα υπηρετήσει επί έξι χρόνια για να παρακολουθήσω τη γιορτή για τη λήξη του σχολικού έτους.
Όση ώρα παρακολουθούσαμε τη γιορτή ένας πυκνός μαύρος καπνός ερχόταν προς το προαύλιο του σχολείου καθιστώντας αποπνικτική την ατμόσφαιρα.
Όταν πια σκοτείνιασε και αποχωρούσαν και οι τελευταίοι θεατές κάποια μικρά παιδιά έξω από το συρματόπλεγμα με φώναξαν για να μού πουν πως κάποιοι μού είχαν κλέψει το αυτοκίνητο και το είχαν κάψει στο εμπρός μέρος του γηπέδου, στην οδό Βύρωνος. Δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι στην περιοχή αποπειρώνται να κλέψουν, ή τελικά κλέβουν ένα όχημα εκπαιδευτικού.
Η Διεύθυνση του σχολείου έχει επανειλημμένα θέσει το θέμα στο Δήμο, ειδικά με αφορμή την κλοπή προ διετίας του αυτοκινήτου μιας συναδέλφου και προ τριετίας της μηχανής ενός άλλου, επίσης συναδέλφου.
Ας σημειωθεί πως το σχολείο δεν διαθέτει σχολικό φύλακα, οπότε οι συνάδελφοι υποχρεούνται να ρίχνουν διαρκώς ματιές στο δρόμο μήπως και μια κλοπή τους στερήσει το μέσον που έχουν απόλυτη ανάγκη για να προσέρχονται στη δουλειά τους.
Συγκεκριμένα η Διεύθυνση και το προσωπικό του Σχολείου ζητήσαμε από το Δήμο να διαμορφώσει σε χώρο στάθμευσης ένα από τα οικόπεδα που έχουν απαλλοτριωθεί στο νότιο μέρος του προαυλίου και ανήκουν στο σχολείο προκειμένου να σταθμεύουμε τα αυτοκίνητά μας σε ασφαλή χώρο.
Δεν χρειαζόταν τίποτε άλλο παρά μια πόρτα και ένα συρματόπλεγμα!
Ωστόσο ο Δήμος ΑΔΙΑΦΟΡΗΣΕ ΠΑΝΤΕΛΩΣ, παρότι τα σχολεία ανήκουν σε αυτόν και παρότι είναι υπεύθυνος για την καλή λειτουργία τους! Ούτε ενήργησε προς την κατεύθυνση αυτή, ούτε και ενδιαφέρθηκε εκ των υστέρων έστω και με ένα τηλεφώνημα να μάθει τι έγινε!
Με το που άκουσαν οι συνάδελφοι πως ο καπνός ερχόταν από το αυτοκίνητό μου που καιγόταν, πετάχτηκαν αλλόφρονες έξω από το σχολείο , μήπως και είχαν κλαπεί και τα δικά τους αυτοκίνητα και απομακρύνθηκαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Κάποιοι δήλωναν πως θα ζητήσουν απόσπαση και δεν θα ξαναπατήσουν το πόδι τους εκεί, όπου άλλωστε κινδυνεύουν με πολλούς τρόπους.
Σε αυτήν την περιοχή, την πιο δύσκολη περιοχή του Δήμου Φυλής, όπου συνήθως το μάθημα γίνεται κάτω από πυροβολισμούς και διασταυρούμενα πυρά, η προστασία της σχολικής κοινότητας με συγκεκριμένες μέριμνες και πράξεις είναι απολύτως απαραίτητη. Ωστόσο ούτε σχολικός φύλακας υπάρχει πια!
ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΘΕΛΟΥΝ ΣΤΗΡΙΞΗ, ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ! Αν δεν επιλέξουν οι εκπαιδευτικοί έτσι όπως έχουν τρομοκρατηθεί, να διδάξουν στο σχολείο αυτό, το σχολείο θα κλείσει και το ανυπολόγιστο κόστος θα το έχει η κοινωνία, η τοπική και η ευρύτερη. Αυτή η αδιαφορία είναι που ακυρώνει ευγενείς προσπάθειες, αποκαρδιώνει και φθείρει τη φιλοτιμία με αποτέλεσμα την γενικότερη κατάντια που έριξε τόσο χαμηλά και τη χώρα ολόκληρη!
Διότι όλα είναι συγκοινωνούντα δοχεία! Δεν μπορεί να υπάρχουν χρήματα για τόσους άλλους δευτερεύοντες σκοπούς (όλοι όσοι ερχόμαστε στην πόλη και ακούμε και μαθαίνουμε και τις αφίσες στις κολώνες βλέπουμε!) και να μην υπάρχουν τα λίγα ευρώ για ένα συρματόπλεγμα και μια πόρτα, όταν η ασφάλεια που θα παρασχεθεί στηρίζει ένα σχολείο!
Διότι το να στηρίζει μια δημοτική αρχή τα σχολεία και τους λειτουργούς τους είναι που αποδεικνύει έμπρακτα πως έχει το απαραίτητο μορφωτικό επίπεδο και την ευαισθησία που απαιτείται προκειμένου να ηγείται ανθρώπων και τόπων και να τους οδηγεί στην πρόοδο!
